30 listopada 2020
Kwarantanna i izolacja stanowią podstawowe instrumenty prawne związane z zapobieganiem, a także zwalczeniem chorób zakaźnych oraz zakażeń. Na podstawie rozporządzenia Ministra Zdrowia z 27 lutego 2020 r. w sprawie zakażenia koronawirusem SARS-CoV-2 zakażenie to zostało objęte przepisami ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi. W związku z tym zasady i instytucje prawne uregulowane we wspomnianej ustawie mogą być w pełni stosowane w zaistniałej sytuacji do walki z zakażeniami koronawirusem. W związku z tym, osoby przebywające na terytorium Polski są zobowiązane, do poddawania się m. in.:
Kwarantanna oznacza odosobnienie osoby zdrowej, która była narażona na zakażenie, w celu zapobieżenia szerzeniu się chorób szczególnie niebezpiecznych i wysoce zakaźnych. Kwarantanna ma charakter czasowy i cel zapobiegawczy. Związana jest z zakazem opuszczania miejsca jej odbywania. Kontrolę realizacji obowiązkowej kwarantanny w warunkach domowych sprawują organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej oraz Policja. Dodatkowo swoje uprawnienia posiada Straż Graniczna, Żandarmeria Wojskowa lub Wojska Obrony Terytorialnej.
Zgodnie z art. 116 kodeksu wykroczeń:
„Kto, wiedząc o tym, że:
1) jest chory na gruźlicę, chorobę weneryczną lub inną chorobę zakaźną albo podejrzany o tę chorobę,
2) styka się z chorym na chorobę określoną w punkcie 1 lub z podejrzanym o to, że jest chory na gruźlicę lub inną chorobę zakaźną,
3) jest nosicielem zarazków choroby określonej w punkcie 1 lub podejrzanym o nosicielstwo,
nie przestrzega nakazów lub zakazów zawartych w przepisach o zapobieganiu tym chorobom lub o ich zwalczaniu albo nie przestrzega wskazań lub zarządzeń leczniczych wydanych na podstawie tych przepisów przez organy służby zdrowia, podlega karze grzywny albo karze nagany.
Również karze grzywny lub nagany podlega ten, kto sprawując pieczę nad osobą małoletnią lub bezradną, nie dopełnia obowiązku spowodowania, aby osoba ta zastosowała się do określonych nakazów, zakazów, wskazań lub zarządzeń leczniczych.”
Kara grzywny może wynieść 500zł. Równocześnie poinformowany będzie Powiatowy Inspektor Sanitarny, który w swym postępowaniu może nałożyć grzywnę w wysokości do 30 000 zł. „W razie stwierdzenia naruszenia obowiązku hospitalizacji, kwarantanny lub izolacji, państwowy powiatowy inspektor sanitarny nakłada na osobę naruszającą taki obowiązek, w drodze decyzji, administracyjną karę pieniężną w kwocie do 30 000 zł.”
Dodatkowo sprawą może zainteresować się prokuratura. Może zająć się oceną czy nie doszło do popełnienia przestępstwa z art. 161 kk. Dotyczy to osób, które wiedząc, że są dotknięte chorobą zakaźną narażają bezpośrednio inną osobę na zarażenie taką chorobą. Podlegają one karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. Jeżeli dotyczy to zagrożenia dla wielu osób sprawca podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.
Niezbędnym jest zwrócenie uwagi na treść art. art. 165 §1 KK. Jeśli dana osoba sprowadza niebezpieczeństwo dla życia lub zdrowia wielu osób albo dla mienia w wielkich rozmiarach, powodując zagrożenie epidemiologiczne lub szerzenie się choroby zakaźnej, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8. Gdyby skutkiem umyślnego sprowadzenia niebezpieczeństwa była śmierć lub ciężki uszczerbek na zdrowiu wielu osób, kara pozbawienia wolności ulega wydłużeniu od 2 do 12 lat. Nieumyślne zachowanie zagrożone jest karą pozbawienia wolności od 1 miesiąca do 3 lat, zaostrzoną jeśli skutkiem nieumyślnego sprowadzenia niebezpieczeństwa jest śmierć lub ciężki uszczerbek na zdrowiu wielu osób 6 miesięcy-8 lat.
Pamiętajmy więc, bez względu na zagrożenie karalnością, o zagrożeniu jakie niesie ze sobą panująca epidemia.
Podstawa prawna: