28 września 2020
Aspekt prawny problematyki związanej z hulajnogą elektryczną nie został jeszcze do końca uregulowany, ponieważ tworzenie odpowiednich przepisów jest wciąż w fazie projektu. Status prawny hulajnogi będzie zatem w pełni znany dopiero po uchwaleniu ustawy.
O samych hulajnogach, o tym, którymi drogami mogą się poruszać osoby z nich korzystające i jakie mają obowiązki, zrobiło się głośno, kiedy korzystający byli karani mandatami albo kiedy coraz to częściej odnotowywano wypadek z udziałem osoby jeżdżącej na hulajnodze. Wówczas stwierdzono, że polskie przepisy o ruchu drogowym są niewystarczające, gdyż nie zapewniają bezpieczeństwa zarówno osobom korzystającym z hulajnogi elektrycznej, jak i pozostałym uczestnikom ruchu. W drugiej połowie 2019 r. pojawił się projekt ustawy, który miał na celu doprecyzowanie przepisów o ruchu drogowym. Projekt ten nie tylko nie przeszedł całej ścieżki legislacyjnej, ale w gąszczu konsultacji społecznych zaginął. W maju 2020 r. pojawił się zatem nowy projekt. W zaproponowanych zmianach ujęto zasady korzystania z tzw. urządzeń transportu osobistego (UTO), którymi są właśnie między innymi hulajnogi elektryczne. Zgodnie z dosłownym brzmieniem zapisu jest to: „urządzenie transportu osobistego – pojazd o szerokości nieprzekraczającej w ruchu 0,9 m i długości nieprzekraczającej 1,25 m, konstrukcyjnie przeznaczony do poruszania się wyłącznie przez kierującego znajdującego się na tym pojeździe, wyposażony w napęd elektryczny, którego konstrukcja ogranicza prędkość jazdy do 25 km/h; określenie to nie obejmuje wózka inwalidzkiego”.
Zgodnie z projektem, do urządzeń transportu osobistego stosuje się przepisy o ruchu rowerów, ale z pewnymi wyjątkami. Taki zapis oznaczałby, że w obszarze zabudowanym kierujący urządzeniem transportu osobistego może poruszać się wyłącznie pasem ruchu dla rowerów lub drogą dla rowerów. W przypadku braku wydzielonej drogi dla rowerów oraz pasa ruchu dla rowerów, kierujący urządzeniem transportu osobistego może wyjątkowo poruszać się: 1) jezdnią drogi, na której prędkość dopuszczalna pojazdów lub zespołów pojazdów jest nie większa niż 30 km/h; 2) chodnikiem lub drogą dla pieszych wzdłuż drogi, po której ruch pojazdów jest dozwolony z prędkością większą niż 30 km/h.4. Poza obszarem zabudowanym kierujący urządzeniem transportu osobistego może poruszać się wyłącznie pasem ruchu dla rowerów, drogą dla rowerów, a w przypadku ich braku chodnikiem lub drogą dla pieszych. Dla osób niezachowujących przewidzianych obowiązków przewidziano także obostrzenia karne.
Warto dodać, że obecny stan prawny nie wskazuje wprost jaki jest status osoby korzystającej z hulajnogi elektrycznej, a tym bardziej jakie osoba taka ma obowiązki i uprawnienia, co powoduje, że użytkownicy urządzeń transportu osobistego mają liczne wątpliwości. Na dzień dzisiejszy trudno nawet do osoby poruszającej się hulajnogą zastosować przepisy odnoście roweru czy pieszego, gdyż przepisy nie umożliwią tego, co pozostaje raczej w ostateczności do oceny sądu w przypadkach spraw, które trafiły na wokandę sądową. Stąd też nowelizacja ustawy stała się koniecznością. Wobec powyższego kwestie statusu prawnego urządzenia transportu osobistego, a także określenie dróg przeznaczonych do ruchu urządzeń transportu osobistego, dopuszczalnej prędkości wskazanych urządzeń, uprawnień do kierowania oraz minimalnego wieku osób poruszających się przy użyciu tych urządzeń czy obowiązku posiadania OC, znajdą odpowiedź dopiero po uchwaleniu ustawy. Licząc, że w końcu uda się przejść całą ścieżkę legislacyjną, czekajmy cierpliwie na ostateczny kształt ustawy, bo tylko po jej wejściu w życie będzie można odpowiedzieć na wszystkie pytania nurtujące obecnie użytkowników hulajnóg elektrycznych.
Podstawa prawna:
- Projekt z dnia 12 maja 2020r. O zmianie ustawy -Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw.