19 listopada 2020
By zdefiniować czym jest przerwa w pracy należy odpowiedzieć na pytanie: w jaki sposób definiujemy czas pracy? Otóż czas pracy to nic innego jak okres, w którym pracownik pozostaje do dyspozycji pracodawcy, w wyznaczonym czasie i miejscu. W skład tego cyklu zaliczamy także różnego rodzaju przerwy, ze względu na przykład na liczbę godzin pracy, jej rodzaj, a także pewne uprawnienia pracowników wynikające z rodzicielstwa czy wieku.
Jedną z podstawowych przerw w ciągu dnia pracy pracownika, którego dobowy wymiar czasu pracy wynosi co najmniej 6 godzin, jest przerwa w pracy trwająca co najmniej 15 minut, wliczana do czasu pracy. Oznacza to, że każdy zatrudniony na pełen etat pracownik ma prawo do 15 minutowej przerwy w ciągu dnia pracy, za którą nie traci praw do wynagrodzenia. Okres tej przerwy pracownik może wykorzystać w różnoraki sposób, na przykład na zjedzenie posiłku. Warto dodać, że choć okres tej przerwy jest wliczany do dobowego czasu pracy zatrudnionego, to nie może on w zamian za nie skorzystanie z tej przerwy wyjść 15 minut wcześniej do domu.
Kolejnym rodzajem przerwy, która również jest wliczana do czasu pracy pracownika, jest przerwa związana z pracą przed komputerem. Obecnie w związku z postępem technicznym nie wyobrażamy sobie pracy bez pewnych zdobyczy techniki, takich jak np. komputer. Jednakże wiadomo, że praca wykonywana przez monitorem ekranowym przez okres 8 godzin dziennie wpływa niekorzystnie na nasz wzrok. W tej sytuacji ustawodawca wprowadził pewne regulacje, a mianowicie pracownik, który świadczy pracę przed monitorem komputera ma prawo do skorzystania z 5 minutowej, dodatkowej przerwy po każdej godzinie takiej pracy pod warunkiem, że spędza przed monitorem ekranowym co najmniej połowę dobowego czasu pracy.
Na dodatkową przerwę mogą także liczyć tak zwani pracownicy młodociani, czas pracy takiej zatrudnionej osoby w wieku do 16 lat nie może przekraczać 6 godzin na dobę, a powyżej tego wieku nie może wynieść więcej niż 8 godzin na dobę. W przypadku gdy pracownik młodociany świadczyłby pracę powyżej 4,5 godzin - biorąc pod uwagę dobowy wymiar czasu pracy - wówczas przysługuje mu przerwa w pracy i wynosi ona 30 minut. Czas ten jest wliczany do dziennego wymiaru czasu pracy i nie może być dzielony na przykładowo dwie przerwy po 15 minut każda. Ten rodzaj przerwy musi trwać w sposób ciągły i nieprzerwany.
Kolejnym typem przerwy jest przerwa związana z macierzyństwem, a dokładnie rzecz ujmując z pewnego rodzaju przywilejem dla matki karmiącej. Ponieważ to właśnie pracownica, która karmi piersią, może skorzystać z takiego uprawniania. Należy dodać, że aby z niej skorzystać dobowy wymiar czasu pracy takiej zatrudnionej musi wynosić co najmniej 4 godziny. Zgodnie z art. 187 Kodeksu pracy § 1 Pracownica karmiąca dziecko piersią ma prawo do dwóch półgodzinnych przerw w pracy wliczanych do czasu pracy. Pracownica karmiąca więcej niż jedno dziecko ma prawo do dwóch przerw w pracy, po 45 minut każda. Przerwy na karmienie mogą być na wniosek pracownicy udzielane łącznie. W sytuacji, kiedy dobowy czas pracy takiej zatrudnionej wynosi mniej niż 6 godzin dziennie, przysługuje jej jedynie jedna przerwa na karmienie.